زر زر اضافه !

  چقدر دوست دارم این جا بیشتر بنویسم. از اتفاق های روزمره و از اطرافیان . از افکار زشت و زیبایی که هجوم می آورند به این ذهن وامانده .هزار و یک درد بی درمانی که انگار راه چاره ای برای آن ها نیست. خستگی و درد های مزمنی که آزارم می دهد توانایی هر شب نوشتن را از من گرفته است دارم به این نتیجه می رسم که در حال پیر شدنم ... این روزها اصلن دلم نمی خواست به مغازه بروم . هر چند بی کاری خودش از صد تا درد و مرض بدتر است  ...